بیماری واریکوسل چیست - آیا درمان واریکوسل امکان پذیر است؟
به گزارش وبلاگ آبی اناری ها، بیماری واریکوسل بیضه از شایع ترین بیماری های منجر به ناباروری در مردان است که به علت پیچ خوردگی غیر طبیعی شبکه وریدی بالای بیضه ها پدیدار می گردد. واریکوسل از طریق عمل جراحی (واریکوسلکتومی) قابل درمان می باشد.
ناباروری در زنان و مردان می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. واریکوسل یکی از دلایل شایع ناباروری در مردان است به طوری که از هر 10 نفر مرد جوان 2 الی 3 نفر مبتلا به این بیماری هستند. اگرچه این عارضه می تواند یکی از علت های ناباروری در مردان باشد اما خوشبختانه امروزه قابل درمان است. در ادامه با این بیماری و روش درمان آن آشنا می شوید.
واریکوسل چیست؟
واریکوسل اتساع و پیچ خوردگی غیرطبیعی شبکه وریدی (سیاهرگی) بالای بیضه هاست. شیوع آن زیر 10سال نادر است ولی در بالغین جوان 15% و در مردان نابارور 20 تا 40% می باشد.در کسانی که با ناباروری ثانویه مراجعه می نمایند یعنی قبلا بچه دار شده اند شیوع آن به 70% می رسد. 90% موارد طرف چپ و در 10% موارد دو طرفه است.این بیماری باعث بزرگ شدن رگ ها درون کیسه بیضه می گردد. این بیماری مشابه بیماری واریس که در پا رخ می دهد می باشد. واریکوسل یکی از معمول ترین دلایل کاهش اسپرم و کاهش کیفیت اسپرم است که می تواند باعث نازایی و ناباروری مردان گردد، با این حال همه انواع آن بر روی تولید اسپرم تاثیری ندارند. این بیماری همچنین می تواند باعث کاهش رشد بیضه و در نهایت کوچک شدن بیضه گردد. همچنین با اثر بر اسپرم ها باعث کاهش حرکت و تعداد آن ها و تغییر مورفولوژی (شکل ظاهری) انها خواهد شد. واریکوسل به طور مستقیم اثری بر توانایی جنسی یا ایجاد انزال زودرس ندارد.
علل ابتلا به این بیماری چیست؟
از منظر طب امروزی این بیماری در دو گروه اولیه و ثانویه تقسیم بندی می گردد. در نوع اولیه، هیچ عامل ایجادنماینده معینی وجود ندارد، گرچه تئوری اشکال در دریچه های لانه کبوتری وریدهای بیضه، طولانی بودن جهت این وریدها و احتمال اثر فشاری سایر عروق و احشاء شکمی مطرح می باشد ولی هنوز علت معینی برای آن ثابت نشده است. این نوع عامل عمده واریکوسل است. نوع ثانویه که بدنبال وجود عامل معین ایجادنماینده انسداد در عروق داخل شکم ایجاد می گردد، درصد کمی از واریکوسل ها را شامل می گردد و علت ایجادنماینده آن غالباً توده های شکمی، بخصوص تومورهای بدخیم می باشد که تشخیص آن مهم و حیاتی است.از منظر طب سنتی علت واریکوسل تجمع خون سوداوی در عروق مذکور است.
علائم وجود بیماری واریکوسل
بیماری واریکوسل معمولا بدون علامت بوده و بطور اتفاقی، حین معاینه معین می گردد. در معاینه، بزرگی و تورم عروق بیضه، بخصوص در سمت چپ مشهود است و در حالت ایستاده و یا افزایش فشار شکمی تشدید می یابد و در حالت خوابیده از بین می رود (در صورتیکه تورم عروق در حالت خوابیده از بین نرفت، بایستی به نوع ثانویه آن شک کرد).در صورتیکه علائم زیر را دارید، می توانید با مراجعه به یک اورولوژیست و انجام سونوگرافی تشخیص قطعی بدهید:
- ورم ها و برآمدگی های درون کیسه بیضه که البته دردناک نیستند
- رگ های بزرگ شده و پیچ خورده در کیسه بیضه
- درد در ناحیه کیسه بیضه که ممکن است با نشستن، پاشدن و سایر کشش های فیزیکی افزایش یافته، در روز شدیدتر گردد و زمانی که به پشت دراز می کشید بهتر گردد
- بزرگی بیضه ها
- عدم تقارن بیضه ها
- درد بیضه
- ناباروری
چطور می توان از بروز این بیماری پیشگیری کرد؟
- از مصرف غذاهای سودازا پرهیز کرده و از پوشیدن لباس های تنگ اجتناب کنید.
- اگر دارای واریکوسل خفیف هستید نیز برای پیشگیری از بدتر شدن وضعتان، سرپا نباید بیاستید. کارهای ایستادنی نباید انجام دهید، سماق و آش سماق و سرکه شیره زیاد بخورید.
- اگر دچار یبوست هستید آن را با مصرف خاکشیر و آب گرم درمان کنید.
درمان واریکوسل
اگر واریکوسل برای فرد، عارضه ای ایجاد کند لازم است درمان انجام گردد. در غیر اینصورت نیازی به درمان نیست. واریکوسل یک بیماری خوش خیم است اما درمان دارویی ندارد و تنها روش درمان آن جراحی است که در ادامه توضیح داده خواهد شد. تصمیم گیری برای عمل بستگی به فاکتورهای گوناگونی مانند: شدت بیماری و سن بیمار و شرایط باروری (تاهل و داشتن یا نداشتن فرزند) دارد.جراحی واریکوسل یا به اصطلاح پزشکی واریکوسلکتومی بستن وریدهای بیضه مبتلا می باشد که پس از انسداد این وریدها به تدریج به دلیل عدم حرکت خون، وریدهای مسدودشده کوچک شده و از بین می رود و واریکوسل نیز برطرف می گردد. این اقدام از طریق برش کوچکی بر روی پوست شکم به طول 4 - 2 سانتی متر قابل انجام است.
انواع روش های جراحی
روش استاندارد طلایی جراحی واریکوسل: روش اینگوینال میکروسکوپیک می باشد که با برش کوچک پایین شکم نزدیک خارج ریشه آلت و بالای بیضه و با کمک میکروسکوپ انجام می گردد. مزیت این روش حفظ شریان (سرخرگ) و عروق لنفاوی و عصب می باشد و میزان عود نیز کمتر است.روش جراحی اینگوینال: تقریبا مانند روش اول است اما بدون میکروسکوپ انجام می گردد و بنابراین عوارض آن بیشتر است.
روش جراحی رتروپریتوان: این روش با برشی بالاتر از روش قبلی انجام می گردد.
روش جراحی با لاپاروسکوپ: این روش با ایجاد حدود سه سوراخ در شکم و فرستادن گاز به داخل شکم برای ایجاد فضای کافی برای کار انجام می گردد. در این روش احتمال آسیب عروق بزرگ یا روده ها یا مثانه و… هر چند ناشایع وجود دارد.
روش آمبولیزاسیون: از راه پوست که از راه وریدهای کنار ران به صورت موضعی لخته خون خود بیمار یا کویل یا مواد سنتتیک و مصنوعی دیگر به داخل وریدها فرستاده می شوند. این روش نیاز به متخصص رادیولوژی ماهر در این زمینه و تجهیزات پیشرفته دارد.
منبع: setare.com