دست از سر جواد بردارید - وبلاگ آبی اناری ها

به گزارش وبلاگ آبی اناری ها، حضور کارلوس کی روش در تیم ملی ایران برآورد برای دستیار ایرانی را شدت بخشیده است. فدراسیون فوتبال، ولی از همان ابتدای کار آب پاکی را روی دست سایر گزینه ها ریخته و خواسته جواد نکونام به عنوان دستیار ایرانی، کارلوس کی روش را در تیم ملی همراهی کند. پرواضح است که همکاری با کی روش و یادگیری از او می تواند برای مربی جوان و آینده داری مانند جواد نکونام مفید باشد. از طرفی، حضور در جام جهانی به عنوان مربی هم می تواند به قدر کافی وسوسه کننده باشد؛ ولی آیا این دو مورد، علت محکمی است تا جواد نکونام، سرمربی تیم فولاد، کارش را در لیگ برتر ناتمام بگذارد و به عنوان دستیار کارلوس کی روش راهی جام جهانی گردد؟

پیداست که دو علت نخست، نتوانسته جواد را برای رهاکردن فولاد قانع کند؛ ولی مسئله اینجاست که فدراسیون فوتبال فراموش ننموده وعده ای مجذوب کننده تر هم به نکونام دهد. مهدی تاج صراحتا گفته در جام جهانی کی روش راهنمایی تیم ملی ایران را برعهده بگیرد تا در جام ملت ها، دستیار ایرانی اش، یعنی جواد نکونام سرمربی تیم ملی گردد. رئیس فدراسیون این مدل را هم مدل آلمانی نام گذاری نموده تا نکونام را به تیم ملی بکشاند.

جواد تا زمان نگارش این مطلب پاسخی به این درخواست نداده؛ ولی رفتنش به تیم ملی در این برهه، دردی را دوا نمی کند. او به عنوان کاپیتان، طعم حضور در جام جهانی را چشیده و در بالاترین سطح فوتبال ملی به میدان رفته است. از طرفی، به عنوان بازیکن و دستیار، تجربه کارآموزی از کارلوس کی روش را هم به دست آورده است. پس، دو علت نخست به قدر کافی نمی تواند برای جواد نکونام اهمیت داشته باشد. می ماند موضوع حساس سوم که بسی وسوسه کننده است.

تعیین نیست که مهدی تاج در بین صحبت از جواد نکونام او را تهدید ریزی هم نموده یا خیر (به این معنی که اگر نیایی سرمربی نمی شوی)؛ ولی اگر چنین نباشد یا حتی چنین هم باشد، باز علت قانع کننده ای نیست که جواد نکونام در این برهه بخواهد تیم فولاد را ترک کند. اگر کی روش در جام جهانی نتیجه بگیرد که طبق بند های قراردادش، او همچنان سرمربی تیم ملی خواهد ماند و فرصت به جواد نکونام نمی رسد. اگر هم چنین نگردد و فدراسیون بخواهد سراغ گزینه ایرانی برود، نکونام دوباره یکی از گزینه های جدی است. پس در این مقطع زمانی بهتر است دست از سر جواد نکونام برداشت و اجازه داد او به تجربه اندوزی اش در دنیای مربیگری در عرصه باشگاهی ادامه دهد.

او مربی مستعدی نشان داده و هر جایی که کار نموده، توانسته تأثیرش را نشان دهد. نکونام نتایج قابل قبولی در خونه به خونه کسب کرد و سپس راهی نساجی شد. او پیروز شد تیم محبوب قائمشهری را برای اولین بار به لیگ برتر ایران بیاورد و اتفاق بزرگی را در دنیای حرفه ای اش رقم بزند. نکونام در فولاد هم درخشیده و علاوه بر کسب سهمیه لیگ قهرمانان آسیا و حضور در این لیگ به همراه فولاد، با این تیم اهوازی قهرمان جام حذفی شده و سوپرجام را هم کسب نموده است. تیم او در لیگ قهرمانان آسیا حاضر خواهد بود و این فصل هم یکی از مدعیان جدی برای کسب قهرمانی است. پس نکونام نیازی به اثبات کردن چندباره اش به مسئولان فدراسیون فوتبال ایران ندارد؛ بلکه چیزی که باید برایش اهمیت داشته باشد، پروپیمان کردن رزومه مربیگری است؛ کاری که فولاد در حال رقم زدنش است و می تواند با یکی، دو قهرمانی دیگر همچنان نامش را سر زبان ها نگه دارد.

دقیقا به همین دلیل است که باید دست از سر نکونام برداشت و اجازه داد او به پروژه ای که در فولاد تعریف نموده، رسیدگی کند. ضمن اینکه بعد از جام جهانی و در صورت نتیجه نگرفتن احتمالی تیم ملی، فرصت برای مذاکره با نکونام و سپردن سکان تیم ملی به دستان او وجود دارد.