جوان 20 ساله در خانه خورشیدی کوچک ساخت، همجوشی هسته ای - وبلاگ آبی اناری ها

به گزارش وبلاگ آبی اناری ها، حذیفه نازوردین به یک نمونه اولیه از سیستم همجوشی هسته ای در خانه اش دست یافت. هنگامی که دستگاه او روشن می گردد، یک گوی داغ و گازی از پلاسمای درخشان فراوری می نماید که مشابه همان حالت ماده ای است که خورشید ما را تشکیل می دهد.

به گزارش وبلاگ آبی اناری ها ، نازوردین دانشجوی ریاضیات در دانشگاه واترلو، این دستگاه را در چهار هفته در تابستان با قطعاتی که بیشتر به صورت آنلاین سفارش داده بود، ساخت. او گفت که از ابتدا تا انتهای این کار حدود 2000 دلار خرج نموده است.

به نقل از ایسنا، او پیش از این هرگز روی پروژه های برق کار ننموده بود و در پی آغاز کار حرفه ای در فیزیک هسته ای هم نیست. او گفت که این دستگاه را ساخته زیرا سرگرم نماینده است و اضافه نمود: دستکم می توانم به خودم ثابت کنم که می توانم آن را بسازم. و فکر می کنم این یک بخش سرگرم نماینده در خصوص آن است.

همجوشی هسته ای چیزی است که خورشید و سلاح های گرماهسته ای ما را نیرو می دهد. این پدیده زمانی رخ می دهد که هسته های اتم با هم ادغام شوند و میزان زیادی انرژی فراوری نمایند.

اگر بتوانیم نیروی همجوشی را مهار کنیم، تقریبا چهار میلیون برابر بیشتر از سوزاندن نفت یا زغال سنگ انرژی فراوری می نماید. به همین علت است که دانشمندان در سراسر دنیا برای چندین دهه کوشش نموده اند تا دستگاهی بسازند که بتواند همجوشی هسته ای را برای مدت طولانی حفظ کند.

دستگاه هسته ای نازوردین یک نمونه اولیه است. نمی تواند همجوشی هسته ای ایجاد کند، اما می تواند به پلاسما دست یابد که در آن همجوشی هسته ای اتفاق می افتد و گام بزرگی در این فرآیند کلی است. برای رسیدن آن پلاسما به حالتی که در آن اتم ها همجوشی می نمایند، به دستگاه قدرتمندتر و بودجه بیشتری احتیاج است.

نازوردین دستورالعمل هایی را از انجمن های آنلاین دریافت کرد و از دوستان و هم اتاقی هایش یاری گرفت. او بعلاوه از دستیار هوش مصنوعی کلود استفاده کرد و در خصوص خطرات انجام چنین کاری پرسید.

نازوردین بیشتر موارد مورد احتیاج خود را وب سایت های فروش آنلاین سفارش داد.

او پس از سفارش چند ترانسفورماتور و کشف کار نکردن آنها، نتوانست ترانسفورماتور مناسب را آنلاین پیدا کند. در نهایت با تمام فروشگاه های تابلوهای نئونی در شهر تماس گرفت، زیرا آنها این نوع ترانسفورماتور را به نام ترانسفورماتور تابلوی نئون می فروشند که ولتاژ بسیار بالایی است.

کارلوس پاز سولدان(Carlos Paz-Soldan)، دانشیار فیزیک کاربردی در دانشگاه کلمبیا که در پروژه نازوردین نقشی نداشت می گوید که ساخت نمونه های اولیه این چنینی آسان نیست.

در حالی که این دستگاه ها ارزش واقعی زیادی ندارند اما ابزارهای یادگیری عالی هستند.

دانش آموزانی که این کار را انجام می دهند مهارت های مرتبط زیادی را یاد می گیرند. آنها در خصوص ولتاژ بالا و خلاء یاد می گیرند و اینها مواد تشکیل دهنده سیستم های همجوشی در مقیاس بزرگتر هستند.

هدف بعدی نازوردین ساخت دستگاه دیگری است که در واقع می تواند همجوشی هسته ای را ایجاد کند. او پیش بینی می نماید که حدود 10 هزار دلار هزینه داشته باشد.

5858